Harmonogram odbioru odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych na rok 2019

Urząd Miejski przypomina, że spalanie śmieci w domowych piecach i kotłowniach jest źródłem zanieczyszczeń, które są bardzo szkodliwe dla ludzi i środowiska naturalnego.

Szczególnie niebezpieczne dla zdrowia jest spalanie odpadów z tworzyw sztucznych np. plastikowych butelek, worków foliowych, a także opakowań po sokach, mleku, odpadów z gumy czy lakierowanego drewna.

Pamiętajmy, że piec domowy nie jest przeznaczony do spalania odpadów.

W trakcie spalania śmieci w domowych piecach, w niskiej temperaturze (200-500˚C) do atmosfery trafiają między innymi:

• tlenek węgla (CO)
• nieorganiczne związki chloru (HCL)
• nieorganiczne związki fluoru (HF)
• tlenki azotu (NOx)
• dwutlenek siarki (SO2)
• metale ciężkie zaliczane do klasy I (kadm, rtęć, tytan), II (arsen, kobalt, nikiel, selen), III (ołów, chrom)

Dwutlenek siarki (SO2) powoduje: u ludzi trudności w oddychaniu, a u roślin zanik chlorofilu (obumieranie liści). Jest przyczyną powstawania siarczanów i kwasu siarkowego, co prowadzi do suchych i mokrych opadów kwaśnych deszczy. Odkładając się w glebie powoduje jej zakwaszenie i zasolenie.

Tlenki azotu (NOx) mogą być przyczyną zapalenia płuc i bronchitu. U roślin powodują uszkodzenia liści. W powietrzu tworzą kwas azotowy, który odkładając się w glebie podwyższa ich zawartość w produktach roślinnych.

Tlenek węgla (CO) jest trujący dla ludzi i zwierząt. Wiąże czerwone ciałka krwi, utrudniając transport tlenu. Oddziałuje także na centralny układ nerwowy. Pył odkładając się w glebie powoduje szkodliwe dla zdrowia człowieka zanieczyszczenie roślin metalami ciężkimi. Przyspiesza powstawanie trójtlenku siarki (SO3), który w powietrzu atmosferycznym tworzy z parą wodną aerozol kwasu siarkowego.

W wyniku samorzutnych reakcji chemicznych z emitowanych pyłów zawierających węgiel organiczny i nieorganiczne chlorki, w obecności metali ciężkich (głównie miedzi) jako katalizatora oraz tlenu i pary wodnej z powietrza, powstają szczególnie groźne związki zwane dioksynami i furanami. Należą one do grupy związków kancerogennych, czyli rakotwórczych, a powstają jako produkty uboczne spalania różnych odpadów. Dioksyny to najbardziej szkodliwe substancje, jakie zidentyfikowano w środowisku. Dioksyny są 10 tysięcy razy bardziej trujące od cyjanku potasu!